sterren fontein
daar stond ze in de massa
alsof een ster was neergedaald
de anderen lieten haar de plaats
haar licht scheen in mijn ogen
ze leek een fontein van sterren
gespoten door een engel
die het firmament beheert
mijn geest wou haar plukken
ze verdween bij einde show
wel tien, bleven verward achter
wat hadden zij zich voorgesteld
ik was al snel buiten
het was aarde donker
geen ster stond ginder boven
de superster was verdwenen
heel ver, richting maan, een glimp
ela
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: ela | ||
Gepubliceerd op: 07 oktober 2015 | ||
Thema's: |