De waarheid
Ik ben gewoon te kwaad
met je zogenaamde raad
Jij blijft mijn benen wegschoppen
Enkel kan ik het nu niet meer verkroppen
Nooit eerlijkheid van jou gekregen
Je hebt alles verzwegen
Geen antwoorden op simpele vragen
Zelfs ik kan me niet zo verlagen
Na veel ellende door het stof moeten kruipen
wetende dat jij me zal proberen te verzuipen
Jouw woorden hebben een vernietigde kracht
Meer dan jij ooit had gedacht
Vandaag kwam jouw ware aard naar boven
Ik kon het bijna niet geloven
Jouw verzwegen waarheid sprak je uit
met flink wat geluid
Het was een openbaring
Maar ook een nietigverklaring
Met zo'n pa wil en kan ik niet leven
Tijd om jou nu op te geven..
Reacties op dit gedicht
| Markemans: | Dinsdag, september 01, 2015 18:15 |
| Sterk schrijven. Hou je goed. Liefs Mark | |
| windwhisper: | Dinsdag, september 01, 2015 16:18 |
| confronterend stil gelezen | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paulin@ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 01 september 2015 | ||
| Thema's: | ||