voeten in de klei
in ver kijken
gaat het lichaam wijken
schiet zien tekort
als ogen
in wolken dwalen
bepaalt kleur de horizon
de grens waar
lucht en aarde elkaar
raken is een blokkade
soepel zweeft geest
over de belemmering
vindt ruimte in buiten
het universum trekt
maar is varen op een
door aarde gegist bestek
met voeten in de klei
is loslaten geen optie dus
keert de geest terug in het koppie
wil melker
06/08/2015
kimmytje: | Donderdag, augustus 06, 2015 21:20 |
Mooi dit Wil, Graag komen lezen Liefs Kimmy |
|
Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 06, 2015 17:36 |
Het zou me niet verbazen als je al het een en ander hebt vastgelegd in de klei, geboetseerd misschiem, maar de realiteit in het koppie vastgehouden. Bijzonder gedicht laat je hier weer kleuren, heel mooi. Fijne avond . Anneke |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 06 augustus 2015 | ||
Thema's: |