Ik zie je telkens weer
ginds onder een zon van goud
je fonkelt als een sterrennacht
en kleed van peper en zout
ik had je helemaal niet verwacht
alle bloemen neigen naar je toe
een festijn in stralengloed
ik wacht en wordt niet moe
je bent zo mooi met je hoed
schrijdend kom je binnen
je nadert snel, ik weet geen raad
sluipend kom je in mijn innen
als een gouden draad
plots ben je weer weg
alle moois deed mij ontwaken
je ging, gaandeweg
je bent nog steeds mijn baken
ela
kimmytje: | Vrijdag, juli 24, 2015 20:57 |
Genoten met volle teugen van je schrijven Liefs Kimmy |
|
H. Mariette: | Vrijdag, juli 24, 2015 15:39 |
mooi zeg, het lijkt wel de schaduw in zee van de zonsondergang die je tot jouw neemt... :) | |
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: ela | ||
Gepubliceerd op: 24 juli 2015 | ||
Thema's: |