Afgang van een wekker
een klok die wat moe was
stond eenzaam op de nachtkast
het was zijn plaats van jaren
waar hij veel uren wist te vergaren
zijn melodieus belsignaal
was een verademing voor dit verhaal
hij zong heldere commando taal
het hielp die slapers allemaal
heen moest men aan zijn knopje draaien
niet veel, men wou geen onraad zaaien
zijn liedje klonk soms niet
dat zorgde dan voor verdriet
iets begon tegendraads te werken
soms zong hij later dan de kerken
dan werd hij zwaar verweten
van, ouwe rakker ben je al versleten
op een nacht viel hij volledig stil
wie wakker werd sloeg een gil
tot iemand hem eens open deed
en er een nieuwe batterij in gleed
ela
Willem B. Tijssen: | Donderdag, juli 16, 2015 02:25 |
Hoe alledaagse gebruiksvoorwerpen ons leven kunnen beheersen en inspireren tot een origineel gedicht. leuk gedaan. |
|
Auteur: ela | ||
Gecontroleerd door: ela | ||
Gepubliceerd op: 15 juli 2015 | ||
Thema's: |