niets herinnert nog
of vergeet sindsdien
handen op huid
tot knoop gevouwen
vogel, een dwaalgast
terug van heen
luchten rusten
in roerloze wolken
de onderste steen
verankerd in aarde
het land is af
niets meer aan doen
de knopen geteld
de sloten gegraven
klaar voor halvering
naar eeuwigheid
het laatste woord
gesproken
al het andere
is herhaling