Treurzang
Uit het fluweel van je stem
maak ik een deken
dat ik schuchter om je schouders
drapeer.
Je handen schrijven
de avond toe en
even steel ik de tijd
om me via een waslijn aan tekort
te binden aan het heimwee dat als
gelijnde golven van de zee
uit je palmen schreit.
aan het raam waar
het hijgend jaargetijde
ons samen de omhelzing injaagt
klopt mijn hartslag die je
in het stervend leven verstrengeld
Want gewikkeld in een treurzang
leid ik je enkel naar velden
die in het zilvergroene kermen.
maak ik een deken
dat ik schuchter om je schouders
drapeer.
Je handen schrijven
de avond toe en
even steel ik de tijd
om me via een waslijn aan tekort
te binden aan het heimwee dat als
gelijnde golven van de zee
uit je palmen schreit.
aan het raam waar
het hijgend jaargetijde
ons samen de omhelzing injaagt
klopt mijn hartslag die je
in het stervend leven verstrengeld
Want gewikkeld in een treurzang
leid ik je enkel naar velden
die in het zilvergroene kermen.
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Zaterdag, maart 28, 2015 16:43 |
| wat is een hijgend jaargetijde .wat is zilvergroene kermen even steel ik de tijd is mooi je kunt hier zoveel moois van maken maar laat het overbodige weg |
|
| wervelende regenboog: | Vrijdag, maart 27, 2015 19:31 |
| mooi die eerste strofe! | |
| september: | Vrijdag, maart 27, 2015 18:03 |
| Ik vind dit heel erg mooi geschreven. Knap en heel ontroerend verwoord. Liefs | |
| kimmytje: | Vrijdag, maart 27, 2015 17:25 |
| Prachtig schrijven dit, Ontroerend verwoord Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dennis Valkruid | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 maart 2015 | ||
| Thema's: | ||