De waas in mijn blik zorgt voor stilte
Er is veel lawaai buiten
Maar in mijn hoofd is het rustig
Ik ben even helemaal alleen
Het voelt als een speciale gave
Een superkracht of iets dergelijks
Maar wel één met een weerhaakje
Ik droom terwijl ik wakker ben
In de verte hoor ik gepraat
Maar het komt niet binnen
Het weerkaatst op de zeepbel rond mijn hoofd
Ik spring over wolken
En praat met overleden mensen
Ik hoor nog steeds gepraat
Luider dit keer maar nog steeds gedempt
Ik ga verder met mijn wandeling door de tuinen van babylon
Om daarna in slaap te vallen tegen de buik van een leeuw
Er dreunt iets in mijn wereld
Het begint mij te storen
De tuinen beginnen langzaam te vervagen
En de buik van de leeuw word steeds harder
De waas verdwijnt ineens voor mijn ogen
Ik schrik en besef mij opeens waar ik ben
Er duwt iemand tegen me aan
En tegenover me staat een man met een blauw petje
Hij vraagt om mijn kaartje
De werkelijkheid daalt op mij in
En het bevalt me niet
Ik wil weer terug naar mijn wolken
Zo zacht en veilig
Mijn tuinen en mijn leeuw
Auteur: GuusV | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 02 maart 2015 | ||
Thema's: |