Ze noemen mij een dwaas
als houten klaas zat ik
op de bank
Bang werden ze
toen vader stil
onder de dekens lag
Hij sprak correct Nederlands
de duinen vond hij
een onafgemaakt huis
Zelden lachte hij
zijn verweerde gezicht
trotseerde de wind
Zijn gezicht bevatte
meer inhoud
als Mulisch in pocketformaat
trucker klaas: | Woensdag, januari 21, 2015 06:54 |
ik heb het hout afgegooid en ben de wereld ingetrokken ,op zoek hoe het lijnenspel op het mensengelaat is ontstaan ... een sprekend betoog voor jouw vader ! ,klaas |
|
GuusV: | Dinsdag, januari 20, 2015 23:24 |
Mooi zeg | |
kimmytje: | Dinsdag, januari 20, 2015 18:40 |
Een mooi schrijven in een vlaag van nostalgie Liefs Kimmy |
|
teun hoek: | Dinsdag, januari 20, 2015 12:53 |
bijzonder om zo te gedenken. lh gr. th |
|
wervelende regenboog: | Dinsdag, januari 20, 2015 12:08 |
fijn beschreven herinnering aan deze man die je vader was | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 20, 2015 10:37 |
hier ben ik stil van | |
Lia van der Fluit: | Dinsdag, januari 20, 2015 06:45 |
gezicht spreekt boekdelen,,, Lia x |
|
witteroos: | Dinsdag, januari 20, 2015 03:18 |
Mooi deze herinnering aan je vader. Met geen pen te beschrijven. Warme groet | |
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: wijnand. | ||
Gepubliceerd op: 20 januari 2015 | ||
Thema's: |