Verlangen
Ik leg mijn arm, daar waar
Jou schaduw zich gesetteld heeft
Sluit mijn ogen, gedachten dwalen naar
De jouwe
En dan vanuit een onvoorstelbaar snel gevoel
Breekt mijn schild
Nog steeds geen idee hoe je het doet
Hoe je mijn verlangen, zwakte roept
Ik leg mijn hoofd, daar waar
De leegte de leegte vulde
Heb het eenzaam zijn gemist
Maar dat ondanks dat jij mijn schild brak
Ik weet dat ik morgen toch
Weer naar jouw rijkdom snak
Jou lichaam versmolten
Met het mijne
Onze liefde
Niet de hare
Niet de zijne
Ons verlangen en ons lot
Onze liefde
Ons genot.
Jou schaduw zich gesetteld heeft
Sluit mijn ogen, gedachten dwalen naar
De jouwe
En dan vanuit een onvoorstelbaar snel gevoel
Breekt mijn schild
Nog steeds geen idee hoe je het doet
Hoe je mijn verlangen, zwakte roept
Ik leg mijn hoofd, daar waar
De leegte de leegte vulde
Heb het eenzaam zijn gemist
Maar dat ondanks dat jij mijn schild brak
Ik weet dat ik morgen toch
Weer naar jouw rijkdom snak
Jou lichaam versmolten
Met het mijne
Onze liefde
Niet de hare
Niet de zijne
Ons verlangen en ons lot
Onze liefde
Ons genot.
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Dinsdag, december 16, 2014 20:57 |
| Een prachtig schrijven, Lijkt me heerlijk dit te beleven Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Maud1997 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2014 | ||
| Thema's: | ||