Verleden
De aarde die barst
Zuigt me mee in zijn kolk
De donder die buldert
En de wind die weent
Het blijft aan me plakken
Komt op als het duister
Let ik even niet op
Pakt het me grof
Ik vecht me terug
Laat me niet grijpen
Laat verleden verleden
De toekomst die lacht
Aquarel: | Zaterdag, juli 04, 2015 16:33 |
Positief en krachtig. Mooi hoor. Liefs, Aquarel |
|
semara : | Zaterdag, november 22, 2014 17:40 |
Wel moraal geen historie...inspirerende; ) | |
waterval: | Zaterdag, november 22, 2014 11:46 |
mooi om dat zo te verwoorden.... ~~~waterval~~~ |
|
fets: | Zaterdag, november 22, 2014 10:39 |
Het leven is inderdaad een gevecht! origineel verwoord! | |
kimmytje: | Zaterdag, november 22, 2014 10:04 |
Dit is een heel mooi schrijven, Het neemt je mee naar de plekken die iedereen heeft als hij/zij in het duister tast. En het laat je de mogelijkheden zien om opnieuw gelukkig te zijn. De kracht die eruit spreekt om je leven terug op de sporen te krijgen, goed hoor Liefs Kimmy |
|
teun hoek: | Zaterdag, november 22, 2014 09:52 |
geweldig om het verleden te ontworstelen en een lachende toekomst te omvatten. fijn weekeinde. h. gr. th |
|
Auteur: Markemans | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 november 2014 | ||
Thema's: |