deze vergeet me.
Ik laat m'n tranen verbranden voor ze zich kunnen uiten.
Het misselijke buikgevoel die me nachtelijk wakker hield,
was ik even terug vergeten.
Het laat terug van zich weten door deze.
Geen woord die ik beschrijven kan voor, deze.
T'wordt me weer eens ontnomen al werd ik ontboden door liefdevol vermogen.
Tevergeefs, werd ik nog maar eens kort geschoren.
De put is een vaste stek bij ongenoegen geworden.
Slaapwel, m'n schone.
-Anthony Willems
Het misselijke buikgevoel die me nachtelijk wakker hield,
was ik even terug vergeten.
Het laat terug van zich weten door deze.
Geen woord die ik beschrijven kan voor, deze.
T'wordt me weer eens ontnomen al werd ik ontboden door liefdevol vermogen.
Tevergeefs, werd ik nog maar eens kort geschoren.
De put is een vaste stek bij ongenoegen geworden.
Slaapwel, m'n schone.
-Anthony Willems
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: snake642 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||