Boomvader Ruerd: | Vrijdag, juli 11, 2014 23:45 |
dementie vergt het nodige van de omgeving. woorden schieten vaak tekort. maar soms kan een klein gebaar veel betekenen. | |
september: | Donderdag, juli 10, 2014 21:59 |
Zo verdrietig dat het aangrijpt. In stilte gelezen sta ik er in gevoel bij stil..liefs | |
windwhisper: | Donderdag, juli 10, 2014 16:13 |
ja dementie, zo verdrietig, zo mens onwaardig liefs Cobie rakend schrijven |
|
Fairouz: | Donderdag, juli 10, 2014 15:11 |
och, ik moet gelijk weer aan Marta denken en aan de mooie gedichten in haar verhaal gelezen.... mooie dag teun |
|
wervelende regenboog: | Donderdag, juli 10, 2014 14:08 |
mooi verwoord...herkenbaar van mijn moeder | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juli 10, 2014 12:27 |
heel mooi schrijven weer!! | |
Anneke Bakker: | Donderdag, juli 10, 2014 10:00 |
Mijn hart schreit opnieuw bij het lezen Teun zo herkenbaar uit zijn ziekteperiode. Vergetelheid maakt machteloos voor de zieke én de partner. Het raakt me, dat zul je wel begrijpen. Hartelijke groeten en mooie dag samen. Anneke |
|
pieter christiaan paardenkooper: | Donderdag, juli 10, 2014 09:52 |
oud worden/zijn gaat niet altijd vanzelf. |
|
Auteur: teun hoek | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 10 juli 2014 | ||
Thema's: |