Hunkerend hart
Als een balsende korhaan, zandstuivend
Raast de muze in mijn kop, stikzot
Ze dikteert zotte zinnen
Over liefde en minnen
Mijn hand roert geen pen
Geen inkt op mijn blad
Een ongeschreven brief
Voor haar, mijn lief
De dazende muze
Roert mijn hunkerend hart
Dat schrijft met bloed
een zielsverband, nooit vermoed.
Reacties op dit gedicht
| bobed: | Woensdag, juli 09, 2014 00:09 |
| liefde is...het mooiste wat ter is. weer een heel prachtig gedicht! proficiat Bob |
|
| Schotse Heks: | Dinsdag, juli 08, 2014 20:04 |
| Wauw Bob, met passie geschreven ! |
|
| trucker klaas: | Dinsdag, juli 08, 2014 08:12 |
| een onbeschrijvelijk geluk beschreven .... fraai ,klaas |
|
| september: | Dinsdag, juli 08, 2014 00:53 |
| Mooi! Fijn je weer te lezen :) | |
| teun hoek: | Maandag, juli 07, 2014 21:55 |
| heftig. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Bob Van St. Job | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||