Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
dat 't niemand ooit nog zegt
in tijden die dromen verdraaien
richt ik mij op het gesprokene
een ik kind in het gehoorzamen
- Elvis verdoemd en verboden
zit onder de zon, de maan
en denk het te durven; schrijf
gedichten op een kussen
dat zich langzaam omdraait
en zacht uit het bed valt
plots is de wereld een universum
ik beeld mij in hoe zwaar
stenen zijn of hoe Kain
Abel doodsloeg, de eerste wordt
in een veel te lange rij
tot ver voorbij het heden
zelfs hoe voorgekauwde waarheid klinkt
ach, neem mij de onschuld
het vertrouwen van jeugd
en nagel onze schande
aan het kruis
dat niemand meer zegt:
wir haben es nicht gewuĆt
sunset 24-05-2014
http://sun-set.webklik.nl
Reacties op dit gedicht
sunset vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
sunset
Gecontroleerd door:
Brenda
Gepubliceerd op:
24 mei 2014
Thema's:
[Delen]
[Verlangens]
[Poezie]