Achter gesloten deuren
Hoor ik de tankwagens voorbij scheuren
mensen rennen in paniek over straat
De een net op tijd weg,
de ander helaas te laat
Dagen achter elkaar zit ik verscholen
Tussen potten bonen en houtskolen
Ik hoor gejuich, de oorlog is voorbij
Voorzichtig open ik de deuren en zie iedereen blij
met vlaggetjes wapperen ze naar de helden,
onze soldaten
weer scheuren tankwagens door de straten
Eindelijk vrijheid, ik kan het nog niet geloven Het daglicht doet nog pijn aan mijn ogen
Vrijheid....
Waar moet ik heen, het halve dorp is afgebrand
Mijn familieleden zijn waarschijnlijk overleden in de barre tocht naar het buitenland.
Hoera de oorlog is voorbij
Waarom voelt het dan niet zo bij mij?