Al is het maar om los te laten.
Hoe overtuigend ik ook praat, lach en zwets,
Je hebt mij voorgoed gekwetst..
Zie in mijn ogen, waar jij het leven verliet,
Mam, hoe moet ik dealen met zoveel verdriet?
Hoe kan ik nou rust vinden in het leven?
Dat jij me ooit met onvoorwaardelijke liefde hebt gegeven?
Ik wil zo graag even met je praten,
Al is het maar om los te laten.
Je hebt mij voorgoed gekwetst..
Zie in mijn ogen, waar jij het leven verliet,
Mam, hoe moet ik dealen met zoveel verdriet?
Hoe kan ik nou rust vinden in het leven?
Dat jij me ooit met onvoorwaardelijke liefde hebt gegeven?
Ik wil zo graag even met je praten,
Al is het maar om los te laten.
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, april 20, 2014 15:13 |
| Het is hard, wanneer je moeder overlijd, en je kunt zelfs geen afscheid meer nemen. Heel veel sterkte bij het verwerken van dit groot verlies. Liefs, Aquarel |
|
| gedichtenlady: | Zondag, april 20, 2014 15:03 |
| Heel veel verdriet voel ik in dit gedicht ... Heel veel sterkte! het moet niet gemakkelijk zijn ... |
|
| balance-bianca86: | Zondag, april 20, 2014 13:25 |
| Echt geloof me praten lost niet op...gewoon inzien hoeveel je waard bent. Zo iemand verdiend je niet, ze dragen zelf te weinig licht bij zich! liefs, balance |
|
