The end
Wind gaat door mn haar.
hier stond je dan, met je tenen in t gras.
Vooruit starend in de oceaanblauw lucht.
Je keek nog een keer naar boven.
Niets is wat je nu nog redden kan.
Langzaam sluit ik mn ogen en zie mn leven als een film voorbij gaan, wachtend op de klap.
Wind suist door je oren en ineens schrik je wakker.
Naast je ligt een pakje zakdoekjes.
Starend naar het plafond zou je willen dat dromen de werkelijkheid kon zijn.
hier stond je dan, met je tenen in t gras.
Vooruit starend in de oceaanblauw lucht.
Je keek nog een keer naar boven.
Niets is wat je nu nog redden kan.
Langzaam sluit ik mn ogen en zie mn leven als een film voorbij gaan, wachtend op de klap.
Wind suist door je oren en ineens schrik je wakker.
Naast je ligt een pakje zakdoekjes.
Starend naar het plafond zou je willen dat dromen de werkelijkheid kon zijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: M.T.C | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 april 2014 | ||
| Thema's: | ||