Af en toe kijkend naar een wereld steeds vreemder voor me.
Als aan een touwtje de massa achter elkaar aanlopend.
Eigen mening onderdrukt, opnieuw gevormd door den haag de stad van de waarheid.
Schreeuw twee leugens , de geboorte van een waarheid de doodsteek.
Politiek correct. Boter op je hoofd tot je elleboog bruin.
Stompzinnig protesteren wat onherroepbaar besloten is, met geplunderde tv in de trein naar huis.
Geitenwollen sok nadien een vrolijke garnaal zijn moestuin schoffelend.
Bijna bejaarde punker thuiswonend scheld hoogbejaarde moeder de huid vol om koude soep.
Bijstandsmoeder wachtend in voedselbank rij schud moedeloos haar hoofd.
Ooit bevleugeld journalist interesseert het niet meer, een leugen is ook een waarheid.
De meeloper wipt binnen bij Atje patatje en brult later weer doelloos mee.
Honderd mensen gevraagd, Maurice de hond spreekt voor heel Nederland .
Een wereld steeds vreemder voor me , het interesseert me niet meer.
Een verse bak koffie en een sigaret, favoriete muziek in mijn oren een goed begin van een nieuwe dag