Het meisje...
Het meisje…
Met handen klam van dronken zweet
hou ik me vast aan de belofte dat het straks weer ochtend wordt.
De brief die uit mijn broekzak steekt
zal nooit het meisje bereiken voor wie hij geschreven is,
want als straks de kater mijn demonen verjaagt,
verdwijnt ook haar frivole gezicht.
Het is het meisje dat je niet begrijpt
wanneer je weer eens voor de verkeerde valt.
Alsof je na het zuipen
een oorlog uitgevochten hebt in je stomme hoofd
en je ziel een venster op het strompelen toont.
Op je knieën een gevecht begint tegen het nachtelijke uur
terwijl de laatste tram reeds lang verdwenen is,
verdreven door de geur van goedkope vrouwen en uitgespuwde gal.
Het rotte gevoel dat mooie meisjes soms zo eenzaam maakt
stelt mij in staat om deze hel te overleven
en zo nu en dan een brief te schrijven…
esteban 6 April 2014
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, juli 14, 2020 20:09 |
| Zo prachtig geschreven. Om bij stil te staan..te herlezen..Liefs | |
| windwhisper: | Maandag, april 07, 2014 08:17 |
| woorden op papier reizen in tijd en komen aan liefs Cobie |
|
| M-Rose: | Zondag, april 06, 2014 23:02 |
| wie schrijft die reist | |
| mima: | Zondag, april 06, 2014 21:45 |
| Vriend.... je schrijft erg mooi ...... :P |
|
| wil melker: | Zondag, april 06, 2014 19:35 |
| Vriend.. weet dat deze brieven.. altijd aankomen... mooi.. liefs.. wil |
|
| esteban.: | Zondag, april 06, 2014 18:56 |
| pas je wel op voor die zeepaardjes... | |
| mucho: | Zondag, april 06, 2014 18:52 |
| Geen zee is mij te diep ik duik wel even! |
|
| esteban.: | Zondag, april 06, 2014 18:52 |
| verzopen in zee mucho... | |
| mucho: | Zondag, april 06, 2014 18:50 |
| Waar zijn de bloody postzegels nou weer heen! | |
Over dit gedicht
| Auteur: esteban. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2014 | ||
| Thema's: | ||