Als ik ontsnap uit mijn zelfgekozen gevangenschap,
breekt het licht door.
Het is niet dat ik mijzelf niet begrijp of snap,
maar wel dat ik die ander bekoor.
De extase explodeert in elke cel,
de waarde is niet vergankelijk.,
maar laat een afdruk achter, net onder mijn vel.
ik ben en word, nooit afhankelijk,
maar neem je mee,
ik adem, loop en functioneer met deze symbiose,
doorvoel de vrijheid van geest,
laat me deze dualiteit liefkozen,
elk moment is nieuw en opgebouwd, uit wat is geweest.