Langs de akkers
van het destijds
vol gedragen graan
zie ik het
slingerende paadje
rond de wasdom
van mijn vriendschap gaan
na de jarenlange rijping
in de dichtheid
van dat veld
lag de warmte
door het groeien
in de glooiing
van onszelf
maar het graan
werd ruw geoogst
het hoogst gelegen
jaar, versneld,
en bottend door,
de zeis geveld
ik sta,
op afstand,
langs de grenzen
van dit ooit
beloofde land
en lees
de vriendschap
van het vroeger
uit de zwart
omlijnde randjes
van de laatst
gedrukte krant
onkruyd: | Vrijdag, februari 14, 2014 19:12 |
Mijn adem stokte even bij de laatste 4 regels, ontroerd maar zeer zeker ook graag gelezen. Sterkte, vriendelijke groet Harm |
|
teun hoek: | Vrijdag, februari 14, 2014 11:28 |
mooi. h gr. th | |
wytske: | Vrijdag, februari 14, 2014 10:47 |
dan gaan de herinneringen als een orkaan door je hersens heen rakend geschreven |
|
Quicksilver: | Vrijdag, februari 14, 2014 10:35 |
stilmakend gedicht, komt zo droevig bij me over... sterkte gewenst lieve John. warme groetknuff |
|
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 14, 2014 09:52 |
een pracht van een ontroerend schrijven sterkte!! |
|
duizenddruppels: | Vrijdag, februari 14, 2014 09:42 |
ware liefde gaat verder dan de dood | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, februari 14, 2014 08:35 |
De vriendschappen van vroeger, geveld door ouderdom of ziekte terug te lezen binnen de rouwrand in de krant doet pijn. In stil gedenken. Zonnige dag wens ik je John. Anneke |
|
youkie: | Vrijdag, februari 14, 2014 08:11 |
goede morgen in stilte gelezen liefs |
|
kimmytje: | Vrijdag, februari 14, 2014 07:04 |
Stilmakend droevig gedicht, Heel mooi verwoord hoor! Liefs Kimmy |
|
windwhisper: | Vrijdag, februari 14, 2014 06:53 |
ja, om het einde van een ooit vriendschap in zwart omrande letters in de krant te moeten lezen, dat is heftig, soms vraag je je wel eens af, hoe het die of die in het leven gegaan is, lieve groet Cobie |
|
Auteur: John Kroos | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 februari 2014 | ||
Thema's: |