die week werd eeuwig

Deze kamer, ik ken die zo goed.
Nu staan zij en die ernaast te huur
als kantoorruimte. Het hele huis werd
kantoor voor makelaars, handelaars, vennootschappen.

O deze kamer, wat is die vertrouwd.

Dicht bij de deur hier was de sofa
en daarvoor eem Perzisch tapijt,
vlak bij de etag?re met twee gele vazen.
Rechts, nee ertegenover, een spiegelkast.
In het midden de tafel waaraan ik schreef
en de drie grote rotan zetels.
Naast het raam was het bed
waarop wij elkaar zo dikwijls hebben liefgehad.

De arme dingen zullen nog wel ergens te vinden zijn.

Naast het raam was het bed:
de middagzon kwam tot halverwege.

... 's middags om vier uur namen we afscheid.
het was slechts voor één week ... Helaas.
die week werd eeuwig.

Geschreven door

marchiano di noche

Reacties op dit gedicht

marchiano di noche vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

mucho:	Dinsdag, februari 11, 2014 09:35
het is niet om door te komen, marchiano

kimmytje:	Maandag, februari 10, 2014 22:21
Heel mooi schrijven, Stemt me droevig, Je hebt de lezer hier echt bij de keel Prachtig! Liefs Kimmy

Quicksilver:	Maandag, februari 10, 2014 20:53
droevig om te lezen mdn. sterkte gewenst

september:	Maandag, februari 10, 2014 19:53
Ik ben er stil van..liefs gewenst

youkie:	Maandag, februari 10, 2014 16:40
toch zou ik de hoop niet opgeven je komt nog zoveel moois tegen liefs

Over dit gedicht

Auteur: marchiano di noche
Gecontroleerd door: christina
Gepubliceerd op: 10 februari 2014
Thema's: [Delen]