Wanneer
een opbeurend woord
of de lach van een ander
je nauwelijks of niets
meer iets doet of
het het treuren veranderd
in vreugde of zelfs
een kleine glimlach...
Je jezelf
tegen verwachting
in de zeik
voelt genomen
door het leven zo hard
zonder blijdschap
en dromen verward
achter blijft met
enkel het schrijfwaar
waarmee je het leven
in minacht en tranen
vergelijkt en beschrijft
als sombere tonen
kleurloos gehuld
in het donkerste zwart
Maar als het door
leven verkregen
gegeven moment
ongekend vol van
schoonheid voor
vreugde bestemd
je niets meer kan schelen
is daar enkel alleen
de fantasie
van het lenen
in vreugde
en blijdschap
die in een
troosteloos leven
de pijn wat verzacht