zuster
Zuster ik moet naar het toilet,
eigenlijk al de hele dag.
Zuster kunt u mij vertellen,
wanneer ik eens naar buiten mag?
Zuster ik wil u eigenlijk niet storen,
maar ik wil zo graag een schone broek.
Zuster ik ben u naam vergeten,
ik ben eigenlijk alle namen zoek.
Zuster wilt u even zitten?
Ik weet dat het eigenlijk niet mag,
maar u bent waarschijnlijk de enige,
de enige die ik spreek vandaag de dag.
Zuster ik zou zo graag even willen spreken,
het maakt ook eigenlijk niet uit met wie.
Zuster, u en uw collega's,
zijn de enige die ik nog zie.
Zuster ik wil vandaag eens uitslapen,
want de dagen duren me te lang.
Zuster die lift waarmee ik uit bed moet,
dat monster maakt me eigenlijk een beetje bang.
Zuster sorry dat ik bel,
maar krijg ik nog wat te eten?
Zuster ik wil eigenlijk niet klagen,
maar ik voel mij wat vergeten.
eigenlijk al de hele dag.
Zuster kunt u mij vertellen,
wanneer ik eens naar buiten mag?
Zuster ik wil u eigenlijk niet storen,
maar ik wil zo graag een schone broek.
Zuster ik ben u naam vergeten,
ik ben eigenlijk alle namen zoek.
Zuster wilt u even zitten?
Ik weet dat het eigenlijk niet mag,
maar u bent waarschijnlijk de enige,
de enige die ik spreek vandaag de dag.
Zuster ik zou zo graag even willen spreken,
het maakt ook eigenlijk niet uit met wie.
Zuster, u en uw collega's,
zijn de enige die ik nog zie.
Zuster ik wil vandaag eens uitslapen,
want de dagen duren me te lang.
Zuster die lift waarmee ik uit bed moet,
dat monster maakt me eigenlijk een beetje bang.
Zuster sorry dat ik bel,
maar krijg ik nog wat te eten?
Zuster ik wil eigenlijk niet klagen,
maar ik voel mij wat vergeten.
Reacties op dit gedicht
| babbous: | Zaterdag, november 30, 2013 23:54 |
| De ouder wordende mens word steeds iets trager. De zuster gaat steeds harder. En zo raken we steeds verder van elkaar verwijderd. Iets met de auto vervangt het paard en de machine de hand. | |
| Bob Van St. Job: | Zaterdag, november 30, 2013 23:31 |
| Zeer mooi beschreven. Intrieste toestanden. Ouderen worden gedumpt en vergeten. | |
| wervelende regenboog: | Zaterdag, november 30, 2013 15:21 |
| ja mevrouw ik kan er ook niets aan doen al m''n collega''s zijn verdwenen de regering denkt alleen maar aan de poen ze zijn de triple A status kwijtgeraakt en daarom wordt de menselijkheid gestaakt wat zegt u zuster triepel ee? ach laat maar mevrouw... moet u nou nog naar de wc? ja te tragisch voor woorden goed aangekaart groeten van wr |
|
| babbous: | Zaterdag, november 30, 2013 14:14 |
| Mevrouw ik mag het eigenlijk niet vragen want het antwoord duurd te lang maar hoe gaat het met u? Nou mevrouw gaat u maar lekker eten he, ik wil eigenlijk wel blijven zitten maar het is de tijdsdruk die mij tegenhoud. Noem me een vandaal, ik ren straks wel wat harder, doet u eerst maar u verhaal. |
|
| gedichtenlady: | Zaterdag, november 30, 2013 11:52 |
| kippenvel ... :( krijg bijna tranen in mijn ogen ... Zo voelbaar geschreven voor de mensen die dit ''echt'' meemaken ... Groetjes Raissa |
|
| Roselynn: | Zaterdag, november 30, 2013 10:42 |
| momentje... kom er aan ... Zet de koffie maar vast klaar:) herkenbaar dus! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: babbous | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2013 | ||
| Thema's: | ||