heb lief
heb lief
smeed een band.
koelte veeleer
met woeste golven
een kolkende zee
verwijderd twee kusten
heb lief
vul elkaars bekers
geef elkaar brood
en eet van
het zelfde stuk.
heb lief
zing, danst
zoals snaren van een viool
ieder op zich zelf
klinken tot een
samenspel.
heb lief
geef je hart
neem die ander
neem en geef het
in bewaring
een eerlijke hand
des levens
zal een hart bevatten.
heb lief
sta te samen
nooit alleen
een arm op
iemands schouder
eerlijk en gemeend.
heb lief
zuilen en pilaren
staan ieder op zich zelf
een stoere eik
een zachte cypres
groeien niet in elkaars
schaduw.
heb lief
zoals de den en de eik
elkaars schaduw
verdragen.
froukje
smeed een band.
koelte veeleer
met woeste golven
een kolkende zee
verwijderd twee kusten
heb lief
vul elkaars bekers
geef elkaar brood
en eet van
het zelfde stuk.
heb lief
zing, danst
zoals snaren van een viool
ieder op zich zelf
klinken tot een
samenspel.
heb lief
geef je hart
neem die ander
neem en geef het
in bewaring
een eerlijke hand
des levens
zal een hart bevatten.
heb lief
sta te samen
nooit alleen
een arm op
iemands schouder
eerlijk en gemeend.
heb lief
zuilen en pilaren
staan ieder op zich zelf
een stoere eik
een zachte cypres
groeien niet in elkaars
schaduw.
heb lief
zoals de den en de eik
elkaars schaduw
verdragen.
froukje
Reacties op dit gedicht
| Will Hanssen: | Donderdag, november 28, 2013 18:26 |
| Mooi deze woorden van Kalhil Gibran! | |
| teun hoek: | Donderdag, november 28, 2013 16:07 |
| Liefde is het hoogste doel dat wij ons voor ogen kunnen stellen. h. gr. th | |
Over dit gedicht
| Auteur: frouwkje | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 28 november 2013 | ||
| Thema's: | ||