Ik erger mij...
Ik erger mij aan hem,
Hij wil mij niet accepteren zoals ik ben.
Ik zou willen schelden,
Dat hij eens normaal moet doen.
Maar helaas nee,
dat doe ik maar niet.
Ik weet dat ik er alleen maar bozer van wordt....
En toch hij is zo onbereikbaar ver weg,
ik,
ik kan hem niet raken.
Hij mij wel.
Hij wil mij niet accepteren zoals ik ben.
Ik zou willen schelden,
Dat hij eens normaal moet doen.
Maar helaas nee,
dat doe ik maar niet.
Ik weet dat ik er alleen maar bozer van wordt....
En toch hij is zo onbereikbaar ver weg,
ik,
ik kan hem niet raken.
Hij mij wel.
Reacties op dit gedicht
| van Brantegem liesbet: | Maandag, mei 20, 2002 11:17 |
| mooi gedicht ken dat kheb dat ook mee gemaakt ik hoop dat het beter zal gaan dat hij je met rust laat miss kun je hem eens uitschelden je weet noit of het hem zou raken bij mij is het gelukt en ik ben er vanaf knuffel xxxx veel strekte en geluk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Alledaags | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||