het laatste stukje
ik weet dat het
zomaar uit de
bomen valt
in allemaal losse
delen
het kan me
ook niet schelen
ik puzzel ze wel
tot gedicht
maar een gezicht
zonder ogen
of liefde zonder
pijn
een misdaad
los van mededogen
kan onmogelijk het
plaatje zijn
want het laatste
stukje
dat de puzzel
completeert
wordt altijd door de lezer geoffreerd
wil melker
21/10/2013
middernachtzonnesteek: | Maandag, oktober 21, 2013 20:22 |
ja stukje bij beetje mooi gezegd |
|
mima: | Maandag, oktober 21, 2013 14:22 |
wederom super! | |
Anneke Bakker: | Maandag, oktober 21, 2013 10:48 |
Als herfstbladeren van de bomen vallen de puzzelstukjes op hun plaats Wil, de laatste strofe maakt het af. Mooi bij elkaar gepuzzeld plaatje. Warme herfstgroet, Anneke |
|
teun hoek: | Maandag, oktober 21, 2013 09:45 |
Mooi. Als rijpe vruchten uit de bast.....h. gr. teun | |
Quicksilver: | Maandag, oktober 21, 2013 09:41 |
bijzonder gedicht, laat me nadenken van het laatste stukje puzzel warme groets |
|
trucker klaas: | Maandag, oktober 21, 2013 06:59 |
je maakt ons trotse lezers :) goedemorgen ,klaas |
|
windwhisper: | Maandag, oktober 21, 2013 06:37 |
ja meeer dan mooi, ik moet zelfs even mijn tranen wegknipperen en even diep zuchten kuzzz maak er een mooie dag van Wil Cobie |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 21 oktober 2013 | ||
Thema's: |