zomaar een arm
jij was wie ik zocht
het was net of je van hem niet mocht
zomaar een arm om me heen
wij samen nooit meer alleen
zomaar een kus
dat was zeer knus
zomaar in het niets
werd het donker en er stond een flinke bries
en ik hoopte dat je niet voor niets bij me was die nacht
maar alles blijkt maar een gedicht zonder enige kracht
alles voorbij
zij aan zij
of denk jij nog in wij
op het plein zat ik in mezelf te dromen met al die gedachten
was jij zomaar een droomprinses uit duizend nachten
het is over en uit met het spel der liefde
jij koos voor hem terwijl ik mezelf door het meer heen kliefde
jammer maar waar
jij bent en was maar een liefdesgebaar
zonder al dat was ik toch een vorm van geluk voor jou
ga naar bed zonder iemand
zonder vrouw
liefs
johan
Reacties op dit gedicht
| middernachtzonnesteek: | Donderdag, september 19, 2013 23:30 |
| met gaarne gelezen | |
| karinvangelder: | Donderdag, september 19, 2013 12:54 |
| je gedachten op schrift zetten kan bevrijdend zijn Johan wie weet wat er nog voor je weggelegd is h gr x Karin |
|
| Lion10cc: | Donderdag, september 19, 2013 10:31 |
| mooi gedicht groetje Leon |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, september 19, 2013 09:15 |
| graag gelezen hoor | |
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2013 | ||
| Thema's: | ||