Sprankeltje voltage
gebundelde krachten blijven niet eindeloos
men kan ze dragen maar gaat stilaan ten onder
krijgt telkens weer een sprankeltje hoop
hierdoor gaan de verloren energieën weer omhoog
een rugzak met emotionele waarde
weegt soms als lood maar minder ook
blijven gaan telkens weer prachtig mooi
voor dat wat men heeft opgebouwd
laat zich niet zomaar verdringen in het niets
uitwissen onmogelijk toch verdrukt naar achteren
mentale uitputting maar fysiek sterk genoeg
om te bereiken waar hem mezelf toe gaat lijden!
men kan ze dragen maar gaat stilaan ten onder
krijgt telkens weer een sprankeltje hoop
hierdoor gaan de verloren energieën weer omhoog
een rugzak met emotionele waarde
weegt soms als lood maar minder ook
blijven gaan telkens weer prachtig mooi
voor dat wat men heeft opgebouwd
laat zich niet zomaar verdringen in het niets
uitwissen onmogelijk toch verdrukt naar achteren
mentale uitputting maar fysiek sterk genoeg
om te bereiken waar hem mezelf toe gaat lijden!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mini-muizeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 15 september 2013 | ||
| Thema's: | ||