Wat ben je toch lief,
wat hou ik van jou!
Ik zie je naam verschijnen,
en de zon begint in mijn hart te schijnen.
Eindelijk komt er weer een moment van vreugde.
De knuffels die je had gewonnen,
je zei: die zijn later voor mijn kinderen.
Dan word ik warm van binnen,
en denk ik verdien ik wel zo'n vriend?
verdien ik jou liefde wel,
jou lieve woordjes?
Die klote problemen van mij,
die jou hart weer met pijn vullen.
Wat doe ik jou aan,
mag ik dit wel doen?
Mag ik hem zoveel pijn doen,
of moet ik ermee stoppen???