Laverend tussen hoop en verdriet
Kom je me schuchter tegemoet
Je vrij voelen kun je niet
Ondanks elke stap die je doet
Zoekend naar een wankel evenwicht
Tussen wat je mag nemen en geven
Is een schipbreuk in zicht
Niet meer hoop die doet leven
Hopend op een rotsvast baken
Glij je mee in mijn boegslag
Jij die mij zó hebt kunnen raken
Kleurt mijn leven, geurt mijn dag
Zwalkend soms op zwakke momenten
Geef je mij juist blind vertrouwen
Ontlok je al mijn sentimenten
Leer je mij opnieuw te bouwen
Wandelend op een kronkelend pad
Hand in hand, slechts voor een tijd?
Herontdek ik de liefde die ik had
Opent mijn hart zich wijd
Jij, een parel, een droomprinses
Geef mij je hart, je ziel, je lijf
Leer mij de kunst van jouw levensles
Een droom waarin ik pas echt beklijf
Je hebt me geraakt, angst overwonnen
Mij uit mijn barre schulp gesleurd
Is het leven nu dan pas begonnen?
Is het verleden nu dan pas gebeurd?
Douwe