Afscheid
Afscheid
Ik zal je missen in mijn armen
Vergeten kan ik je nooit
Want je was verweven in veel van mijn leven
Dankbaar neem ik dus afscheid
Jij moet nu gaan, gaan naar het Licht.
Wees mijn vlinder
Wees mijn regenboog hoog in de lucht
De zon die mij verwarmt
Een streling door mijn haar
Herkenning in een klein gebaar.
De klok zal verder tikken
De aarde zal blijven draaien
Maar nooit meer eender zijn
Mijn verdriet is stil van binnen.
Ga maar… ik laat je los
Het doet heel erg pijn van binnen
Maar ik laat jou gaan.
Wees mijn veertje zwevend door de lucht
Wanneer we elkaar weer mogen ontmoeten
Sta ik met mijn armen open
Sluit je aan mijn hart
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, september 06, 2013 18:53 |
| Triest..mooi omschreven. Sterkte met het verlies gewenst | |
| Jacky*: | Vrijdag, september 06, 2013 01:34 |
| dank jullie wel lieve dames... dit verdriet was om de moeder van mijn toen vriendin. het was idd triest.. maar het is goed zo... lieve groet | |
| witteroos: | Donderdag, september 05, 2013 21:44 |
| Sterkte met dit verlies, mooi beschreven. | |
| karinvangelder: | Donderdag, september 05, 2013 21:17 |
| triest Jacky sterkte met dit verdriet x Karin |
|
