Liefde en mededogen
deze deur opent zacht en schuift
de oorsprong van het begin voor zich uit
het laat zich raken wellicht tot aan het beminnen
toe, we zijn één en drinken uit dezelfde kom
er is geen geboorte zonder de vlucht naar
het einde, we zijn het universum hier op aard,
laat de are groeien totdat het zaad zich wieden laat
in elk bedenkbare vorm
vorm is behoud en een zucht is de drager
van de wind- mijn hand in die van jou en
die van jou in de schoot van Moeder aarde
de kring laat zich sluiten door liefde
en mededogen
Reacties op dit gedicht
| Melissa Ninkeula: | Dinsdag, augustus 06, 2013 21:35 |
| Prachtig! | |
| Will Hanssen: | Dinsdag, augustus 06, 2013 21:12 |
| Wat mooi Elze...bijzonder mooie woorden van een bijzonder mens! Laifs, Will |
|
| esteban.: | Dinsdag, augustus 06, 2013 18:52 |
| Leest lekker weg elze, echt wel... liefs esteban |
|
| kelo ami: | Dinsdag, augustus 06, 2013 16:12 |
| prachtig !! groetjes |
|
| Fairouz: | Dinsdag, augustus 06, 2013 15:59 |
| prachtig elze graag gelezen Fairouz |
|
| september: | Dinsdag, augustus 06, 2013 14:42 |
| heel mooi :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 06 augustus 2013 | ||
| Thema's: | ||