De Stroming
Zilte zoute zee vervoerd mijn hart
Kloppend chaotisch en wild
Een kern van rust in het constante geluid
Lastig te volgen voor het onbekende oor
Stromingen weerkaatsen elkaars kracht
Geen pijl op te trekken welke sterker is
Het blote oog ziet onrust en sterkte
In het volgen van de golven
Zeewier meestromend
Waar vissen ergens sturing geven
Kracht uit zichzelf voortkomend
De weg bekend bij hen, niet bij mij
Mee in de stroming is niet mijn koers
Ik ben anders, maar niet zichtbaar
Verwacht wordt mee te stromen
Maar dat is niet wie ik ben.
Kloppend chaotisch en wild
Een kern van rust in het constante geluid
Lastig te volgen voor het onbekende oor
Stromingen weerkaatsen elkaars kracht
Geen pijl op te trekken welke sterker is
Het blote oog ziet onrust en sterkte
In het volgen van de golven
Zeewier meestromend
Waar vissen ergens sturing geven
Kracht uit zichzelf voortkomend
De weg bekend bij hen, niet bij mij
Mee in de stroming is niet mijn koers
Ik ben anders, maar niet zichtbaar
Verwacht wordt mee te stromen
Maar dat is niet wie ik ben.
Reacties op dit gedicht
| Claudelaire: | Vrijdag, januari 25, 2019 13:51 |
| Je bent dus een idealist, tegen de stroom van de mensenmassa in ! Geweldig gedicht ! | |
| Quicksilver: | Vrijdag, juni 14, 2013 10:19 |
| gewoon jezelf blijven in wie je bent..erg mooi verwoord | |
Over dit gedicht
| Auteur: O. Jansen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||