zich recht
maar niet te trots
om zich te laten
wiegen door de wind
en ik neurie mee
hervind met een glimlach
mijn fluistering
geef
met een glimlach
mijn tranen
mee
- windwhisper
- vandaag gaan we weer samen op pad, je was niet bang. zei je me, ik hoorde je schreien vannacht, , lk beloofde mezelf je te helpen dragen
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Zaterdag, juni 15, 2013 11:22 |
| zo kun je jezelf weer moed intekenen :) mooi verwoord Cobie veel sterkte voor jullie beiden! |
|
| Quicksilver: | Donderdag, juni 13, 2013 16:56 |
| heel veel sterkte gewenst voor jullie beiden.. ik bel je morgen.. warme groet, kus |
|
| september: | Donderdag, juni 13, 2013 15:21 |
| Zo liefdevol Windwhisper en veelzeggend..wens jullie alle sterkte alle liefs | |
| karinvangelder: | Donderdag, juni 13, 2013 12:06 |
| deze woorden zeggen zoveel Cobie ook ik kan niet meer zeggen dan veel sterkte beiden. liefs x Karin | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, juni 13, 2013 11:02 |
| Ik zie jou als een boom met sterke wortels Cobie, zo sterk dat menigeen er tegenaan kan leunen. In de kruin speelt de wind, je neuriet mee en je glimlach zal wonderen doen. Ik wens jullie beiden heel veel moed en sterkte. Lieve groet, Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, juni 13, 2013 09:00 |
| cobie wat kan ik zeggen lees nu dus even niks meer sterkte voor beiden gr.en lfs janny |
|
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2013 | ||
| Thema's: | ||