een oudje geschreven in 1989 na het overlijden van mijn moeder.
De vierde wortel moet eruit
het trekken ervan is bezig
en het duurt lang
pijn, verdriet, gemis, verlangen
't wisselt elkaar af
op de raarste momenten moet het
verdriet eruit
ik mis haar zo
verlang naar haar
ruik haar geur
de wortel die eruit gaat
neemt de helft van mij mee
dat doet pijn
ze zat verweven in mijn leven
onze gedachten waren vaak gelijk
ik wist dat ik haar een keer moest missen
maar het is altijd te vroeg
mama, eens zullen we weer bij elkaar zijn
daar geloof ik heilig in
'k heb afscheid van je genomen met die gedachte
want ik weet dat jij altijd op me zal blijven wachten
je bent net als ik, héél erg trouw
mama, ik hou van jou.