Hemel
vol bloemen
Kijk
op naar de hemel, gezegend vol met wilde bloemen
de
aarde in graan van zand
behoudt
de oneindigheid in de palm van mijn hand
doch
de eeuwigheid in uren.
Voel
de spijt van een nachtegaal gevangen in een gouden kooi
waanzin
van hebberigheid in het aardse
en
de hemel huilt door al het leed
neem
mijn oneindigheid in de palmen van mijn handen
en
tel de uren in eeuwigheid
Predik
over de ruines van een land
en
over duiven gevangen in een til
de
hel schud in al zijn buitensporige zonden
de
honden huilen en stierven in hun meesters armen
neem
mijn oneindigheid in de palmen van mijn handen
roep
naar de hemel en denk aan het vergieten
van al
het
menselijk bloed, vergoten in de hel van onze aarde
tel
voor immer de uren in eeuwigheid
kijk
op, en zie er is een hemel vol wilde bloemen
Marousia
(C)
-