Tot voor kort, had ik het met de liefde wel gehad.
Tot voor kort, was ik die mannen wel weer even zat.
Ik dacht er goud te vinden maar, ik vond er geen roestige spijker en met die mannen werd ik dus niets rijker.
Op een onverwacht moment, kruiste onze paden.
Ik zag jou en jij zag mij, een moment niet te versmaden.
De hele avond mooi vanaf dat moment en jouw mooie blauwe ogen bleven in mijn gedachten geprent.
Een week was je weg, maar uit mijn gedachte niet verdwenen.
Steeds dacht ik aan jou fijne stem en je lange benen.
Je armen zo groot en sterk, ik dacht:
''Van deze leuke man, maak ik wel werk!''.
Al heel snel vielen de stukken in elkaar,
gedachtes leken wederzijds en gevoelens bleken waar.
Het voelde al snel serieus en vertrouwd,
de manier waarop wij elkaar nu al aanvoelen is goud.
De manier waarop jij van mij houd geeft mij zekerheid dat dit standhoud.
Fijn om te ervaren,
Dat jouw liefde iets is dat niemand kan evenaren.
Ik wil alleen nog maar bij jou zijn.
Jij bent al waar ik van gedroomd heb, bij jou voel ik me fijn.
Mijn vertrouwen heb je gewonnen omdat, ik weet dat jij niets liever wil dan ook bij mij zijn.
Van afstand kijk ik op het verleden terug, wij hand in hand en ik kijk over mijn rug.
Daar zie ik mijn exen en denk ik blij
:''bedankt voor het laten inzien wat ik niet wil''.
Ik zeg met zachte woorden tegen jou,
jij bent alles dat ik wil, blijf bij mij.