Vlinder
Vlinder,
Een sluier van onwetendheid
Bedekt de slapende massa
Sluimerend in het duister
Spint een rups zijn cocon
Daar, in de leegte, ontspringen gaten
Elke opening ontplooit
Tot de rups zal transformeren
In het wonder waar ik op hopen
Liefde verlicht onze harten
Ontwaakt ons uit een diepe slaap
Tot de mensen zal ontpoppen
En als vlinder haar vleugels uitslaat
Een sluier van onwetendheid
Bedekt de slapende massa
Sluimerend in het duister
Spint een rups zijn cocon
Daar, in de leegte, ontspringen gaten
Elke opening ontplooit
Tot de rups zal transformeren
In het wonder waar ik op hopen
Liefde verlicht onze harten
Ontwaakt ons uit een diepe slaap
Tot de mensen zal ontpoppen
En als vlinder haar vleugels uitslaat
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Djolien | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 28 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||