Maskers.
De kinderen komen voorbij met hun juffen.
Het is het begin van de canaval.
Dan mag de grootste slimmerik zitten suffen.
Hollen, bollen en rollen, van piek naar dal.
Dan gaan de maskers weer even af,worden geruild voor een ander soort.
Waarmee ze kunnen lallen en brallen, even niet balanceren, op het carrie're koord.
Er zijn wel regels, ongeschreven, uiteraard.
En alles is betrekkelijk, niet veel waard.
Want het duurt een vaste voorgeschreven tijd.
Dan worden de maskers weer gewisseld, zonder spijt.
Het is het begin van de canaval.
Dan mag de grootste slimmerik zitten suffen.
Hollen, bollen en rollen, van piek naar dal.
Dan gaan de maskers weer even af,worden geruild voor een ander soort.
Waarmee ze kunnen lallen en brallen, even niet balanceren, op het carrie're koord.
Er zijn wel regels, ongeschreven, uiteraard.
En alles is betrekkelijk, niet veel waard.
Want het duurt een vaste voorgeschreven tijd.
Dan worden de maskers weer gewisseld, zonder spijt.
Reacties op dit gedicht
| wervelende regenboog: | Woensdag, februari 06, 2013 12:29 |
| de dronkemansmaskers worden verruild voor witte boorden met een uitgestreken snuit... |
|
| middernachtzonnesteek: | Woensdag, februari 06, 2013 12:25 |
| sober mooi thnx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vagebond | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2013 | ||
| Thema's: | ||