vertrouwen
Ik voel mijn tranen branden,
de sterren aan de donkere hemel,
zijn verdwenen.
Het verdriet en leed,
jaagt door mijn lijf.
Geen einde komt eraan.
Het vertrouwen in jou is verdwenen,
je hebt mijn vertrouwen te grabbel gegooid.
Ik weet niet meer wat ik van je moet denken,
het geloof in jou is verdwenen.
Met moeite ga ik mijn dagen door,
met moeite beheers ik mijzelf.
De sterren aan de hemel zijn verdwenen,
net zoals je mijn vertrouwen in jou,
liet verdwijnen.
Verdriet jaagt door mijn lijf,
geluk nergens te vinden.
Het vertrouwen is verdwenen,
het vertrouwen in jou!!!
de sterren aan de donkere hemel,
zijn verdwenen.
Het verdriet en leed,
jaagt door mijn lijf.
Geen einde komt eraan.
Het vertrouwen in jou is verdwenen,
je hebt mijn vertrouwen te grabbel gegooid.
Ik weet niet meer wat ik van je moet denken,
het geloof in jou is verdwenen.
Met moeite ga ik mijn dagen door,
met moeite beheers ik mijzelf.
De sterren aan de hemel zijn verdwenen,
net zoals je mijn vertrouwen in jou,
liet verdwijnen.
Verdriet jaagt door mijn lijf,
geluk nergens te vinden.
Het vertrouwen is verdwenen,
het vertrouwen in jou!!!
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Zondag, januari 06, 2013 16:08 |
| Weet dat de bedrieger minder is dan de bedrogene..... blijf vertrouwen houden. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: cinke1978 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2013 | ||
| Thema's: | ||