Het hoge woord is eruit
Het hing al tijden in de lucht
Maar niemand sprak het uit
Mama,ik weet hoe ziek je bent
Ik zie het aan je ogen
Aan hoe je loopt en praat
Je heb nooit tegen mij gelogen
Maar Het lijkt nu echt te laat
Mama je gaat nu zienderogen achteruit
Ik zou je willen duwen met mijn handen
Maar je gaat niet meer vooruit
Ik zou alles willen sturen
Maar ook al zat ik hier nog uren
Zelfs dan nog kon ik er niks aan doen
Behalve steunen tot het einde
En weg gaan met een zoen
Mama,je sterft elke dag een beetje meer
En met jou ook een deel van mij
Dat doet me zeer ...