Jouw liefde is onnavolgbaar als de snelheid van het licht

Jouw woorden behoren tot een geheimtaal zo grijs als gesmolten zilver

Jouw plek in de maatschappij bungelt onderaan als Maastricht

Jouw warmte is van een veilige mijlenverre afstand als de zon

Waar kan ik de verroeste sleutel tot het luikje van je gesloten hart vinden?

Waar kan ik je beste vriendin vinden die jouw miskende genegenheid ooit doorzag?

Waar is jouw ouderlijk huis waar de spoken van je vroegere aanwezigheid er geen doekjes om winden?

Waar kan ik een graffitti-klad vinden dat ontcijfert dat je een man als ik ooit dolgraag mag?

Wat is het eindpunt van je onzekere lot dat wordt geleid door een glimp van een onbekende God?

Wat betekent jouw ongekend lieve glimlach op de verscheurde verloren foto genomen vlak na je geboorte?

Wat liet je mij zien met de stijve knipoog die je me gaf toen je zei dat je ware liefde oprot?

Waarmee kan ik in mijn veroveringstocht aan de weg timmeren, waarop ik ooit tevergeefs je versteende hart doorboorde?

Tal van vage vragen waarmee ik jouw te vergeven zonden zo liefdevol wil doorgronden

Misschien is onze liefde tegen die tijd door het lot ontbonden, maar hopelijk worden we elkaar trouw als honden