Wat is met mij aan de hand...
Ik kijk van kand tot kant...
Ik ben me zelf even kwijt...
En schijf ik met krijt...
Mijn gevoel op een stoep...
En dan denken wat voor een troep..
Gedachte loos in de ruimte staaren ...
Laat me gedachtens vaaren ...
En ik hoor alleen jij bent de geene die het kapot maakt...
En mij grootste angste zijn dat ik je weer krijt raak..
En maakt niet uit wat ik doe ..
Doe het toch niet goed genoeg...
Zeg me wat ik kan doen ...
Voor alleen een kleine zoen...
Dan gaat het goed en dan slecht...
en wat ik wil is gecht..
Door het leven gaan samen met jou..
Om dat ik van je hou ..
Maar in de angeste leven is ookniet meer leuk...
Elke keer ging je weer weg en gaf ons een breuk...
Ik tegen je dochters zeggen papa is weg ...
En dan zit ik met de peg ...
De tranen van de kits op te vangen..
En jij liet ons weer hangen ...
En ik moet dan me hooft hoog houden ...
De leven die wat wij bouwden...
Ik kan dan alles weer op pakken...
En vulde de leege vakken ...
Jij hebt me zo onzerer gemaakt..
daar dooe ben ik me zelf krijt geraakt...
En dan proberen wij het weer....
En elke keer...
Heb ik de angst van wat gaat er gebeuren ..
zal ik dat weer door de slijt sleuren ...
Wat is het wat je van me wilt..
Geef mij een bilt...
Mijn Hart probeet ik te lijmen ...
En dan wil ik niet slijmen ...
Jij weet niet wat je met me doet..
Dan voelt het goed..
Dan doet het me zo veel pijn...
Dat is niet zo fijn ...
Wat moet ik hier ne mee doen???