Ik voel dat ik moet schrijven
Mijn gevoelens uiten
Mijn tranen wegdrijven
Naar jouw armen kan ik nu wel fluiten
Ik mis je schouder
Ik mis je hand in die van mij
Het zou toch minder pijn moeten doen, ik ben nu ouder
Net als al die keren hiervoor, is het weer voorbij
Zo snel en onverwachts als je voor me stond
Zo snel maakte je er ook een einde aan
Niets wat ons aan elkaar verbond
Je kon me zo laten gaan
Ging het bij mij ook maar zo
Kon ik mijn hersenen maar dwingen niet aan jou te denken
Ik mis je Ivo
Hoe kon je mijn gevoelens zo krenken?
Ik liet je binnen
Met al je problemen en gedoe
Ik vertelde over je tegen mijn vriendinnen
Want wij deelden samen een tiramisu
Wij keken samen uit over het water
Wij lachten, wij deelden lust
Ik voel nu de kater
Bij alles wat jij hebt gekust
Hoe heb ik je zover laten komen?
Hoe heb ik je zover door laten dringen in mijn gevoel?
Hoe kun je nu al een rol spelen in mijn dromen?
Waarom kon ik niet op tijd wegrennen voor al het gekrioel?
Ik mis je en dat doet pijn
Ik mis je en ik haat je tegelijk
Ik mis je omdat ik bij je wil zijn
Ik mis je maar jij bent buiten mijn bereik
Het is voorbij
Voordat het echt begon
Jij bent niet en was nooit van mij
Donder toch op met al je testosteron!
Je weet niet wat je wilt maar ik ben het niet
Je hield me een mooi plaatje voor en rende daarna weg
Een smoes over je gevoel, lekker hypocriet
Alles waar je omgeeft, is je wiet
Je wilt bij me zijn, maar toch ga je weg
Je verhaal klopt niet met je lichaamstaal
Je weet precies hoe alles in de toekomst zal zijn
Wat, ben je soms paranormaal?
Houd toch op en laat me alleen
Is wat ik moet willen
Maar ik mis je en dit is zo gemeen
Ik voel het gemis in mij gillen
Ik wil je hier bij mij
Ik wil je dat je me kust
Ik wil je hand in die van mij
Ik wil samen genieten van muziek en rust
Ik mis je meer dan ik durf toe te geven
Wij samen was meer voor mij dan ik zou willen
Eerlijk heb ik het opgeschreven
Als wij nu niet zoveel van elkaar zouden verschillen…