Het is de regen die de aarde nat maakt,
Verleden doet verdrinken en onzichtbaar maakt.
Het is de sneeuw die met zijn witte schijn,
Niets veranderd terwijl er niets hetzelfde lijkt te zijn.
De zon die naar het schijnt,
Alles met zijn vrolijk licht veranderd.
Wolken die als problemen samen pakken,
Opgejaagd door de wind.
Het is als de seizoenen die voorbijgaan,
De jaargetijden die hun littekens achterlaten.
Waardoor iets nooit meer is zoals het was.
Gewoon anders…