Onze wensen waren hetzelfde
en dat was ook een wens van jou …
omdat je …
die paar maanden dat je wist
dat ik op komst was …
toch nog van me hield …
Maar jij bent gegaan
naar de hemelhoog
met een traan …
want jou laatste moment
jou blik
op die dikke buik
een blik
op mij gericht …
Verdriet had je …
en dat verdriet draag ik verder
met mij mee …
verdriet
omdat je me nooit hebt gekend …
Maar vanuit de hemel
ken je me nu wel …
je weet hoe ik ben …
maar ik …
ik ken je niet …
maar ooit, op een dag
zijn we samen
aan de hemelhoog
daar, achter de regenboog
Dan beleven we de dagen
die we hier beneden niet hebben gekend …
dan komt jou wens
en die van mij …
uit!
(over mijn grootvader die kanker had en wist dat hij mijn geboorte nooit zou halen)
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 augustus 2012 | ||
| Thema's: | ||