Als de zon telkens ondergaat
In een schemering om van te dromen
Als de nacht langzaam opstaat
En probeert stiekem binnen te komen
Mis ik je met heel mijn hart
En probeer ik voor te stellen
Waar jij nu zou zijn
Ben je ook al aan het aftellen?
Wanneer de zon weer opkomt
In een schemering die onbeschrijfbaar is
Wanneer de nacht langzaam verstomt
En een nieuwe dag verschijnt uit de duisternis
Word ik plotseling wakker
En bemerk ik dat je er nog steeds niet bent
Dan vraag ik me voor de zoveelste keer af
Of jij ook dit gevoel kent.
Ik wil je naast me zien
Want ik ga dood zonder jou
Ik weet niet waarom ik dit verdien
Voor mij ben jij de enige vrouw
Als ik 's avonds naar bed ga
Vermoeid, na weer en dag zonder jou
Als ik mijn ogen dichtsla
En niet wil opstaan voor dag en dauw
Hoop ik alleen te dromen
Dat we samen zijn voor altijd
Dat niets ons in de weg staat
En we elkaar liefhebben als toendertijd
Wanneer ik 's morgens wakker wordt
Treurend om de harde realiteit
Wanneer ik al mijn tranen heb uitgestord
En me enigszins van dit gevoel heb bevrijd
Kleed ik me aan en ga ik op weg
Naar de reden waarom ik hier ben
Dan vraag ik me voor de zoveelste keer af
Of jij ook dit gevoel kent