DE ZONDERLING
Hij laat verstrooid de tram zijn halte passeren
Hij merkt bij de bank niet de overval die gaande is.
maar de zang van de grasmus houdt hem staande
want hij laat zich door de Natuur inspireren.
Stoor hem niet hij is in hoger sferen
Steeds op zoek naar een hogere Waarheid.
vermijdend de alledaagse kaalheid.
"Laat hem ongehinderd passeren"!
Als hij zich maar niet te zwaar belast;
het dchten wordt echt een obsessie
brengt hem op de rand van een depressie,
heeft hij nog wel een laatste houvast.?
Iemand die hem als een gewoon mens bemind?
Want zijn talent stelt hem zo vaak teleur
zijn leven lijkt een slecht verzinsel
een aardse hel van hersenspinsel
waarin hij zoekt naar de Laatste Deur
als zij hem niet aan het leven bindt..
2002 2012